Beter terug bouwen: naar een gendergevoelig internationaal instrument voor preventie, paraatheid en reactie op pandemie

Wij, een coalitie van maatschappelijke organisaties en academische en onderzoeksinstellingen die zich inzetten voor gendergelijkheid en vrouwenrechten, roepen de lidstaten op om zich in het nieuwe internationale instrument in te zetten voor gendergelijkheid en mensenrechten om een ​​sterke focus te blijven houden op rechtvaardige preventie, paraatheid en respons dat laat niemand achter.

De genderimplicaties van de COVID-19-pandemie zijn weerspiegeld in meerdere publicaties, inclusief WHO's Gender en COVID-19: Advocacy brief en COVID-19 en geweld tegen vrouwen brief. Door vroeg in de pandemie de aandacht te vestigen op de schadelijke implicaties van genderblinde reacties bij eerdere uitbraken, zoals hiv, zika en ebola, benadrukken we de noodzaak van genderresponsief onderzoek voor gezondheidsgelijkheid en mensenrechten in de context van de COVID-19-pandemie in onze oproep tot actie. In een dialoog van het maatschappelijk middenveld met de directeur-generaal van de WHO deelden de partners van het maatschappelijk middenveld een reeks verwachtingen van de WHO over het bereiken van een gendertransformerende COVID-19-respons.

In het proces van het opstellen van en onderhandelen over een internationaal instrument voor preventie, paraatheid en reactie op pandemie, is het tijd om na te denken over de geleerde lessen en om de aandacht te vestigen op de toezeggingen en verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot gendergelijkheid in verschillende internationale instrumenten en verordeningen, en om deze te verzoeken in het nieuwe instrument opnieuw moet worden bevestigd, erkend en benadrukt.

Meer specifiek willen we het nieuw opgerichte Intergouvernementele Onderhandelingsorgaan (INB) en de lidstaten uitnodigen om, naast het herhalen van eerder gedane toezeggingen, de volgende inhoudelijke elementen in het instrument op te nemen:

​Genderresponsief bewijs moet leidend zijn voor de voorbereiding, controle en reactie op pandemie

• Het verzamelen en rapporteren van gegevens uitgesplitst naar geslacht en leeftijd, en andere sociale, economische en structurele gezondheidsdeterminanten, moet vanaf het begin worden gegarandeerd om patronen van overdracht, mortaliteit, morbiditeit, toegang tot tests, behandeling, ziekenhuisopname, vaccinatie, en beschermende maatregelen, onder andere om vast te leggen wie gevaar loopt en wie achterblijft.
• Onderzoek (kwantitatief en kwalitatief) moet bevolkingsgroepen omvatten die risico lopen (op een veilige en respectvolle manier), inclusief zwangere vrouwen en kinderen, en zo ontworpen en uitgevoerd worden dat een zinvolle intersectionele genderanalyse mogelijk is om gelijke veiligheid, werkzaamheid en effectiviteit te garanderen van diagnostische instrumenten en therapeutische en preventieve interventies. Als zodanig moet al het onderzoek worden gerapporteerd in overeenstemming met de richtlijnen voor seks en gendergelijkheid in onderzoek (SAGER) en publicaties die vrij beschikbaar zijn.
• De impact van toekomstige pandemische responsplanning op sociale, economische, culturele, burger- en politieke rechten moet worden geanalyseerd door middel van een intersectionele genderlens om meerdere dimensies van ongelijkheid te begrijpen en er effectief op te reageren.

Strategieën, beleid en reactieplannen moeten inclusief en billijk zijn, rekening houden met genderdimensies en in lijn zijn met mensenrechtennormen

• De lidstaten moeten garanderen dat beleid en interventies, inclusief herstelplannen, gebaseerd zijn op bewijs dat het belang van sekse en gender en hun wisselwerking met andere dimensies van ongelijkheid verklaart. Bij het ontwikkelen van mitigatiestrategieën moet rekening worden gehouden met de gevolgen van gendergerelateerde sociale, economische en mensenrechten, evenals met andere gevolgen voor de gezondheid.
• Staten moeten erkennen dat het recht op adequate normen voor lichamelijke en geestelijke gezondheid barrières moet wegnemen en de toegang tot gezondheid moet bevorderen, wat onder meer inhoudt dat ze inzicht krijgen in en adequaat reageren op intersectorale genderdimensies die bepaalde groepen verder marginaliseren en discrimineren, met inbegrip van maar niet beperkt tot mensen van diverse seksuele geaardheid en genderidentiteit, adolescenten, sekswerkers, mensen die drugs gebruiken, mensen met hiv, migranten en vluchtelingen, mensen met een handicap, mensen in de gevangenis en ouderen, in het bijzonder oudere vrouwen.
• Op mensenrechten gebaseerde reacties op de crisis moeten gendertransformerend, inclusief, rechtvaardig en universeel zijn om ervoor te zorgen dat niemand achterblijft. Dergelijke reacties moeten er ook voor zorgen dat de gezondheidszorg beschikbaar, toegankelijk, acceptabel en van goede kwaliteit is.

Meer specifiek moet in het nieuwe instrument expliciet worden verwezen naar:

• maatregelen om verstoring van seksuele en reproductieve gezondheidsdiensten te voorkomen en de toegang ervan te garanderen
• adequate investeringen door elke staat om gendergerelateerd geweld tijdig te voorkomen en aan te pakken tijdens noodsituaties en crises
• de noodzaak van een verantwoordingsmechanisme voor het garanderen van nultolerantie voor seksuele uitbuiting en machtsmisbruik
• passende overweging van de gendergerelateerde impact op het gezondheidspersoneel en de gezondheidsstelsels

Betekenisvolle deelname is essentieel voor een genderbewuste en op mensenrechten gebaseerde benadering van elke pandemie

• Betekenisvolle deelname van diverse groepen van vrouwenorganisaties, LGBTQI+-groepen en mannenorganisaties die zich richten op feministische benaderingen en gendergelijkheid van over de hele wereld, door middel van een transparant en inclusief proces, is absoluut noodzakelijk voor een effectieve, aanvaardbare en succesvolle voorbereiding, controle en reactie op pandemie. Dit omvat het waarborgen van genderevenwicht in bestuursorganen, deskundige taskforces of andere besluitvormende organen.
• Mensenrechten, waaronder gendergelijkheid, moeten leidend zijn bij elke reactie op de volksgezondheid, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat noodmaatregelen — inclusief noodtoestanden — legaal, evenredig, noodzakelijk en niet-discriminerend zijn, een specifieke focus en duur hebben, rekening houden met de genderimplicaties van maatregelen en de minst ingrijpende aanpak hanteren om de volksgezondheid, de mensenrechten en de rechtsstaat te beschermen. De genderimplicaties moeten worden overwogen voordat eventuele rechtenbeperkingen in de volksgezondheid of noodmaatregelen worden opgelegd.
• In 2021 heeft een groep gemeenschaps-, maatschappelijke en academische experts tien mensenrechtenprincipes voor een pandemisch verdrag ontwikkeld. Deze beginselen zijn een nuttig startpunt voor belangenbehartiging om de conformiteit van het voorgestelde instrument met de internationale mensenrechtenwetgeving en -normen te waarborgen.

Endorsements