Gezamenlijke verklaring over het gebruik van de volgende Europese en structurele investeringsfondsen voor strategische investeringen in gezondheids- en sociale diensten

EUREGHA (Europese regionale en lokale gezondheidsautoriteiten) en EuroHealthNet (het Europese partnerschap van nationale volksgezondheidsinstituten, regionale gezondheidsautoriteiten en aanverwante organisaties), erkennen de cruciale rol van het cohesiebeleid als een van de belangrijkste Europese investeringsbeleidsmaatregelen om de doelstelling van het EU-verdrag te bereiken van economische, sociale en territoriale cohesie.

In de aflopende programmeringsperiode 2014-2020 zullen de Europees Sociaal Fonds (ESF) en Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO) gedekte aanzienlijke investeringen in de gezondheidszorg; het was gericht op het verbeteren van de toegang tot diensten, het ontwikkelen van gespecialiseerde gezondheidsinfrastructuur en capaciteiten om de gezondheidsverschillen te verminderen, en het stimuleren van hervormingen op het gebied van gezondheid en zorg. Met een totaal van ongeveer 9 miljard euro toonde het de substantiële bijdrage van het cohesiebeleid aan bij het ondersteunen van sociale en economische convergentie in heel Europa en het bevorderen van de gezondheid en het welzijn van zijn burgers. Het potentieel van gezondheids- en sociale investeringen in gezondheid en zorginnovatie, volksgezondheid en het verminderen van gezondheidsongelijkheden vragen echter nog steeds om aanzienlijke verbetering.

Daarom moeten de lidstaten en de regio's in de volgende programmeringsperiode 2021-2027 ernaar streven betere middelen toe te wijzen om aan de behoeften te voldoen. Dit kan worden bereikt door de Europese structuur en investeringen (ESI) fondsen om onder meer te zorgen voor effectieve investeringen in gezondheidsbevordering en ziektepreventie, gezondheidszorg, e-gezondheid en gezondheidsbevorderende diensten en infrastructuur (inclusief sociale, economische, culturele en ecologische). Bovendien is de COVID-19-pandemie zichtbaar de noodzaak om investeringen op te voeren om de paraatheid, het reactievermogen en de veerkracht van het gezondheids- en zorgstelsel te versterken, en tegelijkertijd grensoverschrijdende samenwerking in heel Europa te waarborgen. Solidariteit, duurzaamheid en rechtvaardigheid zijn de sleutelwoorden om deze crisis en de verwoestende sociaaleconomische gevolgen ervan te overwinnen. Het cohesiebeleid en de EU-programma's kunnen een bijdrage leveren met concrete oplossingen: maar er zijn ingrijpende hervormingen nodig.

Regio's en steden staan ​​dicht bij de burgers en zijn goed geplaatst om inzicht te krijgen in hun gezondheids- en sociale behoeften, uitdagingen en mogelijke werkbare oplossingen. Investeringen in gezondheid en sociale innovatie, volksgezondheid en sociale infrastructuur moeten hand in hand gaan met investeringen in menselijk kapitaal, vaardigheden en geletterdheid. Deze integratie kan het beste plaatsvinden op een niveau dat het dichtst bij de behoeften van de begunstigden ligt.

Het is daarom van het grootste belang om holistische regionale gezondheidsstrategieën te implementeren die zijn gebaseerd op:

• Nieuw bestuur: Bij het definiëren van gezondheids- en zorgbeleid op regionaal niveau moet er bereidheid zijn om de silobenaderingen tussen gezondheids-, sociaal, economisch, cultureel en milieubeleid te doorbreken, om te zorgen voor de ontwikkeling van meer geïntegreerde oplossingen en budgetten. Dit is met name belangrijk bij het opstellen van regionale operationele programma's en "slimme specialisatie"-strategieën. Daartoe moeten regionale beheersautoriteiten (vaak regionale economische afdelingen) en gezondheidsautoriteiten de dialoog verbeteren en investeringen bedenken die in staat zijn te voorzien in onvervulde gezondheids- en sociale behoeften van burgers. Een sterkere dialoog tussen afdelingen, beleidsmakers en beheerders met relevante verantwoordelijkheden zal mogelijk de synergieën en de afstemming van investeringen tussen ESI-fondsen en andere relevante EU-programma's, zoals de nieuwe EU-faciliteit voor veerkracht en herstel (RRF)Plus EU4Gezondheid, Horizon Europe, InvestEU, Digitale en Groene Transitiefondsen.
• partnerships: Om een ​​regionale gezondheidsstrategie succesvol te laten zijn, is het belangrijk om alle relevante territoriale belanghebbenden te betrekken bij gestructureerde dialogen, om onvervulde behoeften te definiëren en hoe deze aan te pakken. Patiënten- en publieke organisaties, gezondheids-, sociale en bredere gezondheidswerkers, waaronder opvoeders en trainers, bedrijven en maatschappelijke organisaties spelen allemaal een cruciale rol in het gezondheidsecosysteem en moeten vanaf het begin worden betrokken bij de levering, monitoring en evaluatie. Bij het definiëren van de operationele programma's, Het is van cruciaal belang om doelen, objectieven en prioriteiten te overleggen, te delen en te communiceren om een ​​effectieve implementatie te bewerkstelligen onder alle potentiële partners in de leverings- en investeringsketen.

• Betere coördinatie: Het cohesiebeleid moet bredere institutionele hervormingen ondersteunen binnen het proces van het Europees semester, geleid door benaderingen voor een Europabrede economie van welzijn, het op handen zijnde actieplan voor de uitvoering van de Europese pijler van sociale rechten en de VN-agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling. Het is van cruciaal belang om te zorgen voor een sterke institutionele samenwerking op meerdere niveaus om de Operationele programma's van ESI-fondsen (OP's) en projecten voor langetermijnplanningsbeleid. Strategisch vooruitziendheid activiteiten en de dringende innovaties en middelen van de Faciliteit voor herstel en veerkracht (RRF) kan helpen bij het sturen en implementeren van empirisch onderbouwde beleidsvorming. Bij de Semester-cyclus moeten regionale, gemeentelijke en gezondheidsautoriteiten beter worden betrokken, zodat de aanbevelingen en resultaten relevanter en coherenter worden met plaatsgebonden behoeften en oplossingen. Het bevorderen van een klimaat van samenwerking met lokale en regionale gezondheidsactoren in de hele EU zou helpen om hardnekkige structurele ongelijkheden aan te pakken en cohesie op te bouwen.

• Een strategisch gebruik van Slimme specialisatiestrategieën (S3): S3 is een belangrijk instrument voor de coördinatie van verschillende beleidslijnen en fondsen op regionaal niveau en zou op Europees niveau verder moeten worden benut door middel van Slimme specialisatieplatforms (SSP). De SSP over industriële modernisering omvat medische technologie en gepersonaliseerde geneeskunde als thematische gebieden. Het wordt echter sterk aanbevolen om een ​​nieuw specifiek SSP op te zetten voor de hervorming van innovatieve gezondheids- en zorgsystemen. Dit zou moeten werken aan procesinnovatie en het vermogen van systemen om innovatieve oplossingen te absorberen en te werken met nieuwe partnerschappen in verschillende sectoren. Dit platform zou als katalysator kunnen dienen om de dialoog te verbeteren tussen relevante beleidsmakers, aanbieders die vaak op regionaal en gemeentelijk niveau werken, bredere gezondheidswerkers en partners (zoals hierboven bepleit en gedefinieerd). In deze context is het gebruik van de Interregionaal innovatie-investeringsinitiatief moeten flexibel en toegankelijk zijn om de vermarkting en implementatie voor pan-Europese waardeketens te versnellen.

• Verbetering van de Europese interregionale samenwerking over grenzen en barrières heen: Als een potentiële Europese gezondheidsunie wordt gesuggereerd, kan een beter strategisch gebruik van programma's zoals INTERREG een rol spelen in nationale grensregio's in heel Europa. Grensoverschrijdende verbeteringen op het gebied van gezondheid en zorg kunnen patiënten ten goede komen doordat ze gelijke toegang tot gezondheidsdiensten en -infrastructuur in andere lidstaten mogelijk maken, met inbegrip van diagnose en klinische proeven, op basis van het principe van "makkelijkste, dichtstbijzijnde, beste en snelste” toegang. Grensregio's lopen natuurlijk voorop in dit samenwerkingsproces en gebruiken fondsen als EFRO. Om succesvolle initiatieven te ondersteunen en innovaties te ontwikkelen in de context van COVID-19-herstel, hebben gezondheid en zorg daarom een ​​hogere prioriteit nodig in de nieuwe ESI-programmering. Kennis uitwisselen en praktijk opschalen door middel van INTERREG zal bijdragen aan het versterken van paraatheids- en responsfaciliteiten over de grenzen heen, wat een belangrijke factor is geworden tijdens de pandemische crisis.

Relevante investeringen moeten worden toegewezen aan de volgende gebieden:

• Gezondheidsbevordering en ziektepreventie: ESI-fondsen hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan gezondheidsbevordering en ziektepreventie, door programma's te ondersteunen die gericht zijn op veranderingen in de bevolking, problemen met vergrijzing en gezondheid en veiligheid op het werk. Een sleutelfactor is multisectorale samenwerking, essentieel voor interventies die sociale, economische en ecologische determinanten van gezondheid en welzijn en rechtvaardigheid aanpakken. Het is nu duidelijk dat in de context van het herstel van een pandemie, gezondheidsbevordering en ziektepreventie op alle niveaus van beleidsvorming moeten worden opgenomen, om silo's te doorbreken en gezondheidsinterventies in alle sectoren op coherente wijze aan elkaar te koppelen. Dit zal kennis en ervaringen delen, schaalvoordelen en capaciteitsopbouw bieden, en openbare instellingen, marktdeelnemers en het maatschappelijk middenveld ondersteunen om resultaten effectief te implementeren. Om complexe risicofactoren, gedragsveranderingen en ongelijkheden achter de toenemende niet-overdraagbare, chronische en infectieziekten aan te pakken, moeten gevalideerde interventies op het gebied van gezondheidsbevordering en ziektepreventie worden aangevuld met overheidsbeleid en -programma's op andere gebieden, bijvoorbeeld fiscale of consumptiemaatregelen. Daarom is het effectieve gebruik van EU-middelen in sectoren, regio's en gemeenschappen voor gezondheidsbevordering en preventie zowel strategisch als praktisch.

• Gezondheidsgelijkheid: Door demografische en technologische veranderingen neemt de druk op gezondheidsstelsels en burgers in de hele EU toe. De begrotingen van de lidstaten kunnen moeite hebben om de stijgende onvervulde gezondheidsbehoeften adequaat te dekken, maar universele toegang tot gezondheidszorg is een essentiële voorwaarde om de gezondheidsverschillen te verminderen. Menselijke en financiële middelen zijn eveneens essentieel om iedereen toegang te geven tot onderwijs, werkgelegenheid en sociale bescherming van hoge kwaliteit, om achterstanden te voorkomen en welzijn te bevorderen. Door de nationale begrotingen te verhogen of aan te vullen, kunnen het cohesiebeleid en de bijbehorende EU-fondsen een grote bijdrage leveren aan het verbeteren van de toegang tot gezondheids- en sociale diensten, het verbeteren van de levenskwaliteit en het verbeteren van de sociaaleconomische omstandigheden van mensen in zowel nieuw gedefinieerde als bestaande "kwetsbare groepen". Dergelijke fondsen zijn daarom een ​​belangrijk instrument om gezondheid en ongelijkheden aan te pakken. EEN "hele overheid en hele samenleving” Er is een aanpak nodig in de publieke en private sector, op alle niveaus, van lokaal tot internationaal, om een ​​werkelijk samenhangende, billijke en universele voorziening van gevestigde rechten en diensten en het gebruik van relevante fondsen te bereiken.

• Investeren in menselijk kapitaal: Investeren in mensen (diensten, netwerken, vaardigheden, leren, bewustzijn) is van cruciaal belang voor de gezondheids- en sociale sectoren. Het is een onmisbare metgezel voor (meestal meer spraakmakende) infrastructuurprojecten. In feite pleit het moderne denken over gezondheidsbeleid voor een duurzame transitie, weg van zorg in ziekenhuizen en instellingen naar kosteneffectieve preventie en promotie via primaire en gemeenschapsmethoden, die de onhoudbare kosten van infrastructuuruitgaven zullen verminderen. De Europees Sociaal Fonds, beheerd op regionaal niveau en in samenwerking met andere relevante programma's zoals: Erasmus +, kan een belangrijke rol spelen bij het bij- en omscholen van gezondheids- en zorgpersoneel, met name digitale vaardigheden. Deze omvatten mensen die trainen en werken in die bredere sectoren die preventie en promotie bieden om een ​​zinvolle transformatie van het gezondheids- en sociale zorgstelsel te bereiken. Ze brengen ook samenhangende maatschappelijke voordelen met zich mee door verbeterde alfabetisering, levenslang leren, inzetbaarheid, evenwicht tussen werk en privéleven, sociale inclusie en actief ouder worden.

• Sociale en groene infrastructuren: Hoewel een aantal grootschalige infrastructuurinvesteringen nodig blijven om in te spelen op de regionale ontwikkelingsbehoeften en demografische veranderingen, is het belangrijk dat hierin ook de behoefte aan een rechtvaardige transitie en groene infrastructuur wordt opgenomen, ook in de hele gezondheidszorg en zorgverlening. De banden tussen toegang tot gezondheidsdiensten en sociaal en milieubeleid moeten op alle niveaus worden versterkt. Het plannen en ondersteunen van investeringen in gezondheid en sociale zaken binnen de bredere reikwijdte van doelstellingen met betrekking tot sociale inclusie en duurzaamheid moet het feit versterken dat sociale inclusie en armoede sterk kunnen worden beïnvloed door het vermogen van mensen om toegang te krijgen tot hoogwaardige gezondheids- en zorgdiensten of -faciliteiten. Deze omvatten huisvesting, veilige ruimtes, vervoer en mobiliteitsprogramma's.

• Transformatie van het zorgstelsel: ESI-fondsen moeten worden toegewezen aan “zorgen voor de overgang naar een duurzamer, veerkrachtiger, innovatiever en hoogwaardiger mensgerichte gezondheids- en zorgstelsel” zoals vermeld in het Europese partnerschap onder Horizon Europa “Zorg- en zorgstelsels transformeren”. Synergieën tussen Horizon Europe, EU4Gezondheid, EFRO en ESF+ zijn essentieel om te zorgen voor samenwerking tussen alle relevante belanghebbenden en om innovatie te versnellen. Deze verschuiving naar een op waarden gebaseerde benadering, waarbij wordt geïnvesteerd in het meten van resultaten, het verzamelen van gegevens en het verbeteren van de interoperabiliteit tussen verschillende gegevenssystemen, zal bijdragen aan het bereiken van de EU-brede doelstellingen van een duurzaam en sociaal herstel, politieke en Meerjarig Financieel Kader Doelstellingen, en de VN-agenda (SDG) 2030 targets.

EUREGHA en EuroHealthNet blijven de lopende institutionele onderhandelingen van de EU over de volgende langetermijnbegroting van de EU volgen, adviseren en er zich mee bemoeien, en dringen er bij de onderhandelingspartners op aan rekening te houden met de bovenstaande aanbevelingen bij de uitvoering van programma's en beleid. De noodzaak om te zorgen voor een sterke focus op gezondheidsgelijkheid en welzijn voor iedereen is nog nooit zo belangrijk geweest. Dit is het moment om investeringen te versterken om de paraatheid, het reactievermogen en de veerkracht van het gezondheids- en zorgstelsel te versterken, door te zorgen voor grensoverschrijdende en interregionale samenwerking in heel Europa. Hiermee kunnen onze organisaties, leden en partners bijdragen aan het realiseren van Europa's ambitie voor een gezond, eerlijk en duurzaam herstel. Wij hebben de kennis en de wil om deze gemeenschappelijke doelstellingen te helpen realiseren.

Over ons:

EuroHealthNet is een non-profit partnerschap van organisaties, agentschappen en wettelijke instanties die werken aan volksgezondheid, ziektepreventie, gezondheidsbevordering en het verminderen van ongelijkheden. Het is onze missie om de gezondheid tussen en binnen Europese staten te verbeteren en in stand te houden door actie te ondernemen op de sociale determinanten van gezondheid en om gezondheidsongelijkheid aan te pakken.

Europese regionale en lokale gezondheidsautoriteiten (EUREGHA) is een in Brussel gevestigd netwerk van 17 regio's uit 10 landen in Europa. De missie van EUREGHA is om regionale en lokale gezondheidsautoriteiten samen te brengen als een middel om het gezondheidsbeleid in Europa te verbeteren. Door dit te doen, creëert en bevordert EUREGHA ook samenwerking tussen haar leden, de instellingen van de Europese Unie en met pan-Europese gezondheidsnetwerken en organisaties die werken op het gebied van volksgezondheid en gezondheidszorg.